Jak napisać pracę, by była dobrze oceniona.

Jak napisać pracę, by była dobrze oceniona.

To, jak zostanie oceniona napisana przez Ciebie praca, zależy od wielu czynników. Aby w pełni sprostać wymaganiom stawianym przez poprawiających, powinieneś przestrzegać następujących zaleceń:

1. Pisz na temat!

Uważnie przeczytaj wybrany temat i zastanów się, jakiego zakresu wiedzy i umiejętności od Ciebie wymaga. W trakcie pisania pracy ciągle miej na uwadze to, jak temat został sformułowany, by z tego, co wiesz i potrafisz, wybrać najtrafniej.

2. Zachowaj wskazaną w temacie formę wypowiedzi.

Pisanie pracy, to pamiętanie, iż sformułowany temat zwykle wymaga określonej formy wypowiedzi (eseju, prezentacji, rozprawki, charakterystyki, opowiadania, listu itp.). Takie wymaganie ma dla piszącego moc zobowiązującą!

3. Przemyśl kompozycję swej pracy.

Przed przystąpieniem do pisania pracy sporządź jej plan. Zapisz nasuwające się myśli, problemy czy wnioski, o których chcesz napisać, a następnie ułóż je w takim porządku, jakiego wymaga temat i forma wypowiedzi.

4. Nie powielaj cudzych pomysłów, wniosków i opinii.

Staraj się samodzielnie opracować temat. Zadbaj o takie jego ujęcie, które zainteresuje czytającego. Unikaj oczywistych, banalnych stwierdzeń. Starannie dobieraj słowa. Nie używaj wyrazów niezrozumiałych. Nie sil się na "styl napuszony". Wystrzegaj się nadmiernego patosu.

5. Zatroszcz się o poprawność językową.

Buduj zdania w taki sposób, aby bez trudności można było zrozumieć ich sens. Niech Twój język wypowie to, co pomyśli głowa. Nie zaczynaj każdego ze zdań tak samo. Unikaj powtórzeń. Zadbaj o właściwy szyk wyrazów w zdaniach.

6. Wystrzegaj się błędów ortograficznych i koniecznie stosuj znaki interpunkcyjne.

W razie wątpliwości dotyczących pisowni określonego wyrazu przypomnij sobie odpowiednią regułę lub po prostu zajrzyj do słownika. Wiedz, że rażące błędy ortograficzne w znacznym stopniu wpływają na ocenę pracy. W zależności od potrzeb stosuj: kropkę, przecinek, średnik, dwukropek, wielokropek, znak zapytania, pauzę itd.

7. Zadbaj o estetyczny wygląd Twojej pracy.

Pisz możliwie najczytelniej. Zachowaj odstępy między wyrazami. Zaznacz margines. Zadbaj o wyraźne oznaczenie samogłosek nosowych (ą, ę). Unikaj dwuznaczności w pisowni wyrazów z "ó" i "rz". Nie zapominaj o stosowaniu akapitów dla wyodrębniania nowych całostek tekstu. Pamiętaj, że estetyczna praca wyraża szacunek dla czytającego.

Pisanie prac – na jaką ocenę za swoje prace możecie liczyć.

Pisanie prac – na jaką ocenę za swoje prace możecie liczyć.

Każdemu z uczniów liceum i gimnazjum zależy na dobrej ocenie. W poprzednim wpisie na blogu powiedzielismy Wam jak napisać dobrą pracę. Teraz opowiemy o tym, jak prace są oceniane.

Ocenę celujący otrzyma praca, w której uczeń wykazał się wiadomościami i umiejętnościami wykraczającymi znacznie wykraczającymi poza program nauczania, rozwinął temat zgodnie z jego brzmieniem, samodzielnie, oryginalnie i twórczo, nie popełnił żadnych błędów poza rzadkimi i drobnymi usterkami, które wynikały jedynie z przeoczenia. Warto zatem bardzo postarać się pisząc swoją pracę, wypracowanie, esej, rozprawkę itp.

Ocenę bardzo dobry uzyska praca, która dowiedzie, że uczeń w pełni opanował wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania; praca, która rozwinęła temat zgodnie z jego brzmieniem, samodzielnie, wycerpująco i bezbłędnie. Mogą w niej wystąpic jedynie drobne i nieliczne usterki, będące wynikiem niedopatrzenia.

Ocenę dobry uzyska praca, która wskazuje, że uczeń opanował wiadomości i umiejętności przewidziane programem nauczania, co pozwoliło mu w pełni zrozumieć temat, opracować go samodzielnie i logicznie, nie pomijając żadnego istotnego składnika potrzebnego do wyczerpania zagadnienia. Swoja wypowiedź autor uporządkował i nadał jej poprawny kształt kompozycyjny. Dopuszcza się: usterki i nieliczne błędy stylu, nie zniekształcajace jednak tresci zdań; usterki interpunkcji, nie wskazujące na nieznajomość zasad; dwa drugorzędne błędy ortograficzne, nieliczne (1-3) inne błędy. To ocena dla osób, którym pisanie prac wychodzi umiarkowanie.

Ocenę dostateczny może otrzymać praca, która wykaże, że uczeń opanował podstawowe wiadomości i umiejętności, co pozwoliło mu zrozumieć temat i dobrac do jego rozwinięcia materiał , który uwzględnił najważniejsze jego wymagania. Wypowiedź nosi cechy myślenia twórczego, schematycznego, miejscami odbiega od tematu (nie zawsze właściwa selekcja materiału), ale zawiera co najmniej 75% tresci niezbędnych. Moga wystąpić 2-3 błędy rzeczowe, kilka gramatycznych, dwa ortograficzne podstawowe i trzy drugorzędne. Kompozycja wypowiedzi może wykazywać wady. Budowa niektórych zdań i styl całości zdradzają pewną nieporadność, ale nie utrudniają zrozumienia.

Ocenę mierny uzyska wypracowanie, które będzie dowodem, że uczeń opanował wiadomości i umiejętności w ograniczonym zakresie. Praca dowodzi trudności w pełnym zrozumieniu tematu i zgromadzeniu odpowedniego materiału, mimo to zawiera około 60 % treści niezbędnych. Są one odtworzeniem pewnych szablonowych wiadomości, nie zawsze umiejętnie powiązanych w całość logiczną, stylistyczną i kompozycyjną. Zdania zbudowane są niewprawnie, ale błędy składniowe i stylistyczne nie wykluczają możliwości zrozumienia ich treści. Dopuszcza się błedy interpunkcji, dwa błędy ortograficzne podstawowe i trzy drugorzędne.

Ocenę niedostateczny otrzymuje praca w przypadku nastepujących niedostatków:

nie zawiera podstawowego minimum wiadomości; nie dowodzi zrozumienia tematu i nie rozwija go zgodnie z jego potrzebami; zawiera mniej niż 60 % treści niezbędnych, rozmieszczonych wadliwie pod względem kompozycyjnym; około 30 % zdań jest zbudowanych niewłasciwie; błędy stylistyczne i składniowe utrudniają zrozumienie sensu wypowiedzi; język jest ubogi (skąpe zasoby słownikowe); zawiera więcej niż trzy błedy ortograficzne podstawowe i trzy drugorzędne; brak jest regularnego stosowania znaków interpunkcyjnych.

Drogi Uczniu!

Na ocenę, jak zapewne zauważyłeś, składa się długotrwały wysiłek, skierowany nie tylko na opanowanie umiejętności, wiedzy i lektury – zprogramu szkolnego, ale równorzednie – wysiłek skierowany na samokształcenie. W tej sytuacji zgodszisz się, że tak wiele zalezy od Ciebie – od Ciebie zalezy napisanie dobrej pracy, referatu, eseju, wypracownia, rozprawki. Może więc warto od zaraz kierować się w swoim postepowaniu zasadą, którą pieknie wyraża stary chiński wiersz:

Nie dogoni i w sto koni

Dnia, który przeminął,

Jeśli się go przewałkoni -

Nie dogoni i w sto koni.

Więc do pracy bierz sie szczerze

I licz się z godziną!

Nie dogoni i w sto koni

Dnia, który przeminął.

Jak napisać rozprawkę

Jak napisać rozprawkę

 

W odróżnieniu od innych form wypowiedzi rozprawka wymaga przyjęcia postawy polegającej na logicznym rozumowaniu, wyjaśnianiu, uzasadnianiu, wnioskowaniu. Celem rozprawki jest bowiem rozwiązanie problemu postawionego w temacie. Aby tego dokonań, należy zgromadzić odpowiedni materiał argumentacyjny. Sformułowanie dostatecznej ilości przekonywających argumentów pozwala udowodnić słuszność wcześniej postawionej tezy. To z kolei jest podstawą do wysnucia uogólniających wniosków potwierdzających tezę, a więc ostatecznie wyjaśniających problem.

Taki przebieg rozważań nad zagadnieniem zaproponowanym w temacie pracy znajduje odbicie w znanym schemacie budowy rozprawki:

1. Wstęp.
2. Teza.
3. Argumentacja (uzasadnienie tezy).
4. Podsumowanie rozważań (uogólniające potwierdzenie tezy).

Niekiedy, pisząc rozprawkę, stosuje się nieco trudniejszy schemat kompozycyjny (tzw. Indukcyjny), polegający na przechodzeniu od rozważań szczegółowych do końcowej fazy – podsumowania.

Charakterystyczne dla rozprawki myślenie, służące rozwiązywaniu problemu, cechuje się rzeczowym, jednoznacznym, konsekwentnym i spójnym tokiem rozważań. Cechy te znajdują w pewnym stopniu odzwierciedlenie w języku tej formy wypowiedzi.

W zakresie słownictwa warto wykorzystywać:

• Wyrazy, wyrażenia i zwroty sygnalizujące porządek argumentowania, np.: Po pierwsze..., Po drugie..., Zacznę od..., Z kolei..., Warto dodać..., A oto kolejny argument..., Na zakończenie..., Reasumując..., Podsumowując...
• Wyrazy i wyrażenia akcentujące logiczne i spójne rozumowanie, np.: przede wszystkim, następnie, ponadto, a więc, poza tym, tak więc.
• Wyrazy, wyrażenia i zwroty służące służące podkreśleniu stanowiska autora rozprawki wobec własnych lub czyichś przytaczanych sądów, np.: niewątpliwie, jestem przekonany, z całą pewnością, być może, prawdopodobnie, sądzę, nie ulega wątpliwości, uważam.

W zakresie składni rozprawka odznacza się dużą ilością zdań złożonych podrzędnie (warunkowych, celowych, przyczynowych), oddając w ten sposób bardziej skomplikowany – niż w innych formach – tok rozumowania. Podczas redagowania rozprawki należy raczej unikać stosowania słownictwa potocznego, zabarwionego emocjonalnie. Nie używamy też zdań wykrzyknikowych, urwanych, rzadziej wykorzystujemy równoważniki zdań.

      Przed przystąpieniem do pisania rozprawki istnieje konieczność analizy i zrozumienia tematu. Najpierw należy uważnie przyjrzeć się treści i konstrukcji tematu, aby odnaleźć i uświadomić sobie zawarty w nim problem. To ułatwi piszącemu rozprawkę zajęcie przemyślanego stanowiska.